A CATEDRAL DE SANTIAGO DENDE A SÚA CONSTRUCIÓN

Unha Catedral é un tempo cristiá, donde ten a sede o cátedra e o bispo sendo así a igrexia principal de cada diócesis.
A Catedral de Santiago comeza a súa obras no 1075, feita por Bernardo el Viejo e Roberto e o Maestro Admirable.Baixo o reinado de Alfonso VI sendo o bispo Don Diego Pelaio.A parte que se comenza a facer é unha planta de tres naves,quedando integramente no seu previsterio a antiga igrexia.Hai un novo mestre e un novo bispo chamados Peláez e Diego Gelmirez.
Por ela desfilarían os mellores construtores do Románico ata chegar ao Mestre Mateo, autor dos derradeiros tramos das naves, as torres defensivas do oeste, a cripta e, sobre todo, do Pórtico da Gloria, un conxunto escultórico sen igual en Europa que aínda hoxe preside a entrada oeste. 
No renacemento foron os claustros e esoacios anexos.No Barroco a capela maior,os órganos o cierrre a cabeceira e a fachada do obradoiro.
No Neoclásico realizouse a nova fachada da Azabachería.

O CAMIÑO DE SANTIAGO:É unha ruta de camiñantes de todo o mundo para chagar a ciudad de Santiago.

Creado a partir da descuberta dos supostos restos do Apóstolo no lugar do Libredón, en Santiago de Compostela, durante o reinado de Alfonso II. O Camiño Francés e as rutas francesas do Camiño foron declarados pola e  Unesco Patrimonio da Humanidade en 1993 1998 respectivamente.